Doorgaan naar hoofdcontent

Honger! deel 1

foto: www.jojo-clubafslanken.com 


Vandaag had ik een klein gesprekje met mijn jongste over “echt eten” en het eten waar ze honger van krijgt. Want ja, zelfs een vierjarige valt al op dat je soms heel veel van iets kunt eten, maar dan even daarna opeens weer honger kunt hebben. Zo aten we eerder deze week pizza. Geen pizza van mama, maar gewoon even snel een pizza uit de vriezer van de supermarkt. Drie pizza’s gingen er doorheen: papa at één kwart, en de rest werd verdeeld over de drie kinderen. Dat is behoorlijk wat, dus!
Een uurtje later lag iedereen in bed. Na vijf minuten kwam de eerste eruit: “mama, ik heb honger!” Enkele minuten later kwamen nummer twee en drie: “ik heb honger!” Met zijn drieën zijn ze toen maar aan de yoghurt met muesli gezet.

Dit avontuur herinnerde de jongste zich deze morgen plotseling heel goed. Ze had namelijk een “knijpfruitje” gekregen, zo’n zakje met fruitpuree. En daarna had ze zin in nóg zo’n zakje. “Nee,” zei ik “eentje is genoeg. Je krijgt nu een smoothie van mama, dat vult beter. Want eigenlijk is een knijpfruitje een soort van snoepje. Een gezond snoepje. Maar geen echt ontbijt hoor.” En inderdaad: na een half glas van mama’s groene smoothie zei ze zuchtend: “poeh! Ik heb genoeg hoor, mama! Mijn buikje zit vol!” Samen zetten we het restje in de koelkast, en kwam zij met haar conclusie: van mama’s eten wordt je buikje vol, en van supermarkt eten krijg je meteen weer honger!

Een belangrijke ontdekking voor een vierjarige, en eentje die ook veel volwassenen nog moeten ontdekken. Er is tegenwoordig zó veel eten! Supermarkt schappen vól. Maar hoeveel van dat eten is ook echt voedend? Wat eet jij de hele dag door? Hoe veel boterhammen, aardappelen en stukjes vlees of vis heb jij nodig om je echt voldaan te voelen? Hoeveel koekjes of andere tussendoortjes gebruik je om je niet “leeg” of zelfs bibberig te voelen?
Misschien denk je zelfs dat je gezond eet: volkoren boterhammen, kaas, groente en magere vleeswaren. “Nee hoor, ik sla deze ronde even over”, als er iemand je een koekje aanbiedt. Je braadt gezond in dieet-margarine of olijfolie, want dat zijn de gezonde vetten. Een beetje op de lijn letten hoort erbij. En wat fijn dat die fabrikanten daar ook rekening mee houden, met labeltjes als “gezonde keuze”! Maar hoe voldaan voel jij je aan het einde van de dag? En hoe vaak krijg je niet de behoefte om je even helemaal te buiten te gaan aan foute, maar oh zo lekkere dingetjes?

We hebben de afgelopen tientallen jaren geleerd dat we calorieën moeten tellen. En dankzij de wetenschap weten we heel veel over wat er allemaal aan stofjes in ons eten zitten. Al die stofjes kunnen we namaken en isoleren. Zo creëren we “nieuwe voedingsmiddelen”. Meer, goedkoper en onafhankelijk van de wisselvalligheid van de natuur. Zo hoeft er nooit meer honger te zijn in de wereld. Maar wat vergeten wordt is dat voeding veel meer is dan calorieën en losse scheikundige elementen. Een appel is meer dan alleen maar water, fructose en vitamines. Het is een samenspel van allerlei nutriënten en natuurkrachten die voor het oog (nog) onzichtbaar zijn. “Het geheel is meer dan de som der delen”, zei Aristoteles ooit. Dat lijken we wel een beetje vergeten te zijn.

Het volume aan eten is dus behoorlijk toegenomen in de laatste halve eeuw. We kunnen ons naar hartelust volproppen met een ontbijtje van een euro. Of een kindermaaltijd van drie gangen voor vier euro. Onze maag zit na zo’n maaltijd hartstikke vol. En toch….er knaagt iets. Na een half uurtje krijgen we weer trek. Zo houden we de cirkel in gang: er moet weer iets gegeten worden! Voldaan zijn we bijna nooit… Het zijn lege calorieën.

Wanneer je kennis maakt met écht eten is dat gevoel volkomen verdwenen. Na een korte gewenningsperiode (eigenlijk is dit een afkick periode) leer je herkennen hoe het voelt om écht voldaan te zijn. En gek genoeg is dat niet het gevoel van een overvolle buik, maar een gevoel van “genoeg” dat nog lang bij je blijft. En opeens blijkt dat je veel minder grote hoeveelheden hoeft te eten. Dat die ene boterham al genoeg is, en je geen zes boterhammen nodig hebt om je gevoed te voelen. Dat je zelfs een voldaan gevoel kunt hebben na het eten van een salade!

We laten ons gek maken door de commercie en de technische denkers. Sinds wanneer is eten techniek geworden? Het heeft ons veel inzicht gegeven, maar we zijn ook het zicht op het geheel kwijt geraakt. We leven in een wereld waar nog nooit eerder zo veel mensen met overgewicht hebben rondgelopen. We zijn dik, maar chronisch ondervoed. Hoe is dat mogelijk?

Ik pleit ervoor om weer écht te gaan eten. En dat is veel makkelijker én goedkoper dan je denkt. En ook heel belangrijk: lékkerder dan je dacht!

Met de recepten en inzichten die ik hier op de blog met je deel, hoop ik je een stukje op weg te helpen naar een leven waarin honger geen plaats meer heeft.

Volgende keer gaan we het hebben over die ándere honger: de honger van ons innerlijk. Want net als bij onze  lichamelijke voeding is ook dáár een epidemie gaande: hoe veel we ook lijken te hebben, ook op dat gebied zijn velen van ons ondervoed. Gevolg: we zoeken naar meer en beter, maar vinden: een gevoel van leegte in ons zelf.

Namasté,


Sanna

Reacties

  1. Heel herkenbare blog Sanna, wat mooi dat je je kinderen deze wijsheid al mee kunt geven. Mijn kinderen hebben dat met name bij brood. Als ze een keer ergens anders gegeten hebben en "flutbrood" zoals ze dat zelf noemen hebben gekregen, daar kunnen ze van blijven eten.
    Maar dit is alles waar het om draait! liefs Sonja Jacobi

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Sonja,

    Ja, inderdaad: flutbrood, hahaha! Zó herkenbaar! Dat is echt zo'n voedingsmiddel waar je het meteen aan merkt! Moet opeens denken aan dat boek "the wheat belly". Ik geloof dat Katinka het aan het lezen was. Ken jij het?

    Groetjes, Sanna

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populair

Recept: Fries roggebrood

Een recept voor het échte roggebrood, zonder tarwe, geraffineerde suiker, gist, conserveringsmiddelen of broodverbeteraars. Wie kent het niet: het échte Friese roggebrood… Dat hele donkere, beetje plakkerige brood waar je nog de hele korrel in ziet? Je kunt het natuurlijk in elke supermarkt kopen, maar aangezien wij Heel Gezond willen eten, en dus geen broodverbeteraars, suiker, conserveringsmiddelen en dat soort dingen willen eten, wordt dat al best een beetje lastig. Daar komt nog bij dat in de meeste roggebroodjes in de supermarkt tarwe is toegevoegd. En dat wil ik liever niet. Dan heb je als alternatief het fantastische Soggus roggebrood, dat je bij de Natuurwinkel kan kopen. Lekker! Maar wel behoorlijk prijzig. Dus….wij maken het gewoon lekker zelf! Tot voor kort was het nog nooit gelukt een goed recept te vinden, wat ik aan kon passen aan mijn wensen. De meeste recepten gebruiken roggemeel. Maar dat geeft nooit het effect van het roggebrood wat je in de winkel of b

Recept: Drakenbrood

Recept voor Drakenbrood Herfsttijd/Michaëlstijd is de tijd van het overwinnen van onze angsten en donkere kantjes in ons zelf. Dit vergt moed. 29 september is de dag van St. Michaël, de Aartsengel die de duivel (draak) versloeg en uit de hemel bande. Voor kinderen wordt deze innerlijke beleving van de herfsttijd verbeeld door het verhaal van Joris en de draak. Ridder Joris die de draak verslaat is een prachtig beeld van moed en kracht.  Speciaal voor deze dag wordt dan ook een drakenbrood gebakken die symbool staat voor de overwinning van het goede over het kwade, en het aanspreken van je eigen moed. Voor iedereen die deze kwaliteit kan gebruiken, of voor hen die zojuist hun eigen “draken” succesvol hebben bestreden, is hier het recept voor een Heel Gezond drakenbrood, uiteraard natuurlijk gezoet. Het deeg wordt bereid in de broodmachine. Dit scheelt een heleboel werk en “gedoe”. Maar natuurlijk kan het ook heel leuk zijn om zelf deeg te kneden. Daar schrijf ik een

Boter klaren stap voor stap

Wanneer je niet goed tegen koemelk-eiwit kan, is het klaren van boter vaak een handige oplossing. Hierbij zijn de eiwitten uit de boter gezeefd (geklaard, dus) en blijft alleen het botervet over. In de oosterse keuken is deze vorm van boter ook bekend als “Ghee”. Je kunt het ook in de natuurwinkel of toko kopen, maar dan kost het vaak een vermogen. Veel handiger is het om het zélf te maken. Je kunt dan zelf kiezen of je voor biologische of reguliere boter gaat. Let op: dit kan een oplossing zijn voor mensen met een koemelk EIWIT-tolerantie. Voor mensen met een lactose-intolerantie lost dit niets op. Lactose blijft ook in de Ghee aanwezig. Er kunnen ook nog sporen van het eiwit achterblijven, dus heb je een sterke intolerantie? Probeer dit dan voorzichtig uit. Waarom bakken met (geklaarde) boter? Bij het verhitten van vetten, ontstaat er een reactie in de moleculen. Dit gebeurt vooral bij de onverzadigde vetzuren. Zij zijn wat men noemt “niet stabiel” bij verhitting. Die ni