Spiritualiteit: Allerzielen (met recept!)

Volgende week wordt in de Angelsaksische landen Halloween gevierd. Dit fenomeen waait de laatste jaren ook steeds meer over naar onze streken. Inmiddels weten de meesten wel waar Halloween een verbastering van is, maar ik leg toch nog even uit hoe die dagen volgende week nou eigenlijk in elkaar zitten:

Op 1 november is het oude (katholieke) feest van Allerheiligen. Op die dag vereerde men de Heiligen van de kerk. Op 2 november had men voor het volk dan ook maar een dag in het leven geroepen waarop men de eigen doden kon eren: Allerzielen. (Hierover later meer)

De avond vóór 1 november (31 oktober dus) werd nog heel lang gekoppeld aan het vóór christelijke Samhain (spreek uit: sowien). Het is de nacht van de herfstevening en men dacht vroeger dat er op dat moment in het jaar een soort open verbinding was tussen de wereld van de doden en de levenden. Halloween is een verbastering van "All Hallow's Eve" , oftewel "de avond voor Allerheiligen." En op die avond werden nog veel oude gebruiken in ere gehouden. Het offeren aan de dolende zielen bijvoorbeeld is verworden tot de bekende "trick or treat".

Vandaag wil ik het niet persé hebben over de bekende pompoenen en de enge films en dat soort zaken. Nee, ik wil graag met je terug naar de essentie van deze bijzondere dagen. Zonder dat we er een religie aan hoeven te koppelen, overigens. Want ik vind dat spiritualiteit voor iedereen is. Van welke religie of non-religie dan ook. Ik definieer spiritualiteit als; "het zoeken naar antwoorden op de grote vragen van het leven" en wat die antwoorden voor jou dan ook zijn, het gaat om de zoektocht. En die onderneemt iedereen en iedereen doet dat op zijn eigen manier.

Ieder van ons heeft ook mensen verloren. En dus kan ieder van ons zich inleven in het gemis van een dierbare. En hoe mooi is het om in ieder geval één keer per jaar eens even stil te staan bij die dierbare overledenen? Daar lenen deze dagen zich heel goed voor. Waarom? Dat leg ik je graag uit.

Ik wil je eerst vertellen waar ik mijn beweringen op baseer. Misschien ken je mij nog maar pas, en weet je niet van mijn gevoeligheid. Want ja, ik ben een heel intuitief persoon, en heb al van kinds af aan een vorm van contact met de onzichtbare wereld. De wereld van de ziel, noem ik het maar even. Ik kan energieen waarnemen, ook bij levende mensen (aura-lezen) en een vorm van communicatie met deze zielen hebben. Ik wil even benadrukken dat dit -naar mijn mening- niets bijzonders is. Ik ben er van overtuigd dat wanneer we in contact zijn met ons diepste wezen, we dit allemaal zouden kunnen.
Maar goed, voor mij is het dus volkomen logisch dat onze dierbare overledenen, maar ook onze nog niet geboren kinderen (schrijf ik ook nog wel eens over) "ergens" zijn. Een andere dimensie, waar we ze met onze gewone zintuigen niet kunnen waarnemen, maar onze innerlijke zintuigen kunnen dat zeker wel. En vanuit die ervaring, en die overtuiging schrijf ik dus dit stukje. Mocht je een compleet andere mening hebben, is dat natuurlijk helemaal goed! Ik hoop dat je dan toch in ieder geval met respect wilt omgaan met dit wat ik nu heb verteld. Want omdat je iets niet ziet, betekent nog niet dat het niet bestaat. Hoe zouden de mensen óóit hebben kunnen geloven dat er electriciteit was? Of radio golven? Ik hoop dus dat je in ieder geval een open mind wilt hebben.

Goed, we hadden het dus over de dagen rond "Halloween", en waarom dit nu juist een heel mooie tijd is om met positieve aandacht aan je dierbare overledenen te denken. Dat heeft alles te maken met het bundelen van energie. Kun je je voorstellen: op deze dagen zijn er mensen over de héle wereld die hun aandacht schenken aan hun overledenen. Dit geldt dan natuurlijk vooral 1 en 2 november.
Juist als meerdere mensen zich met één doel verenigen, wordt de energie heel krachtig. Het 'hangt" als het ware in de lucht. Al onze liefde voor hen die niet meer onder ons zijn, wordt in deze dagen het universum in gestuurd. En ik weet zeker dat het wordt ontvangen. En als je even de tijd wilt nemen, zou het zomaar wel eens kunnen dat jij óók iets kunt ontvangen. Dat je opeens een warm gevoel krijgt in je hart, of dat je opeens een beeld ziet van iemand die je mist. Misschien hoor je plotseling dat ene liedje in je hoofd, wat zo verbonden is met die overleden vriend.... Kortom: stel je open en let op alle kleine subtiele dingen die gebeuren. Want ik wéét dat jouw overleden dierbaren dicht bij je zijn. En niets liever willen dan je éven te laten weten dat ze van je houden. Met heel hun hart.

Pan de Muerto

In Mexico bezoeken de mensen op 2 november de graven van hun familieleden om ze te eren. Ze nemen
oranje goudsbloemen mee en een speciaal zoet brood, dat ze alleen voor deze gelegenheid bakken. Onder deel van de viering is namelijk een feestmaal, waarbij ook de doden zijn uitgenodigd. Dit zoete brood heet Pan de Muerto, en hiermee eer je jouw overleden dierbaren. Hieronder vind je het aangepaste recept (op de Heel Gezonde Mama manier). Eet het met smaak en vier het leven, en het leven van jouw dierbaren. Denk met liefde aan hen, en dankbaarheid voor dat wat ze jou hebben gegeven tijdens hun leven.

Ik wens jou en de jouwen een heel mooie beleving van deze bijzondere dagen!

Mama Sanna

RECEPT

Voor 2 broden

1 tl anijszaad
3 EL water
20 gr verse gist
1/2 kop warme (granen)melk
3 1/2 kop speltmeel (mengsel van volkoren en bloem)
1 tl keltisch zeezout
1/2 kop gesmolten (geklaarde) boter
1/2 kop kokosolie (gesmolten)
6 licht los geklopte eieren
1 EL oranjebloesemwater (Cook - bij de natuurwinkel)
Geraspte schil van 1 sinaasappel
1 losgeklopt ei
5 EL Kokosbloesemsuiker

Werkwijze:

Kook de avond voor het bakken het anijszaad in 3 eetlepels water. Laat het geheel na het koken in de pan staan om te trekken. Zeef de vleoistof de voglende dag en gooi de anijszaadjes weg. Doe de helft van het meel in een beslagkom en maak een kuiltje in het midden. Los de gist op in een beetje van de warme melk en giet dit in het kuiltje. Laat dit even rusten (kwartiertje). Wanneer het een bubbelig papje is geworden, kun je de rest van de melk en het anijswater toevoegen. Kneed nu dit alles goed door en maak een bal van het deeg. Laat het vervolgens op een warme plek afgedekt rijzen tot twee maal het volume.
Meng het resterende meel met zout en kokosbloesemsuiker. Doe de boter, kokosolie, de eieren en het oranjebloesemwater en de sinaasappelschil erbij. Kneed dit even door. Voeg dan de deegbal toe en kneed alles stevig door tot een soepel en elastisch deeg ontstaat. Vorm het weer tot een bal. Doe het in de beslagkom en dek het goed af. Laat het rijzen op een warme plek tot twee maal het volume (in ieder geval 1.5 uur).

Daarna haal je twee stukjes deeg ter grootte van een walnoot van de bal. Dit is voor latere decoratie. Verdeel de erst van het deeg in tweeen en maak er twee ronde broden van. leg deze op een bakplaat (dek af met bakpapier). Rol iets van de twee stukjes deeg voor de decoratie uit tot vier slierten van ongeveer 10 cm lang. Vorm hier beenderen van.
Leg de beenderen kruislings over elk brood en plak ze vast met het losgeklopte ei. Maak van de rest van het deegbolletje eveneens een dunne sliert en knip hier kleine stukjes van af. Vorm hier tranen van en plak deze met behulp van het losgeklopte ei tussen de beenderen en er omheen.


Doe een doek over de versierde broden en laat ze weer in volume verdubbelen.Verwarm de oven voor op 190 graden (reguliere oven) of 170 graden (hete lucht). Bestrijk het brood daarna licht met het losgeklopte ei voor de glans. Bak ze vervolgens in een half uur gaar.  Brood is gaar als je een hol geluid hoort, wanneer je er op klopt.

Tip: Denk tijdens het bereiden en bakken op liefdevolle wijze en met vreugde (niet met verdriet) aan je overleden dierbaren. Zo geef je dit brood al de juiste intentie (energie) mee.

Enjoy!

Naar een origineel recept uit het "Wicca kookboek" van S. Cunningham.