Valentijnsdag...
Ik had er nooit zo heel veel mee. Toch een beetje het gevoel van een verplichting wat het spontane een beetje in de weg stond. Want ja....als je het overslaat dan geef je misschien wel een verkeerd signaal af.
Maar dit jaar wilde ik mijn lief toch echt laten weten hoe belangrijk hij voor me is. We hebben heel moeilijke jaren achter de rug en op dit moment is hij thuis-vader. Dat is niet altijd even makkelijk. Voor veel vrouwen is dat al zo, maar voor mannen is dat toch nog vaak extra slikken. (ja, dames, daar kunnen we wat van vinden, maar dat is toch echt zo hoor!) Ik wilde hem laten weten hoe belangrijk hij is voor mij en voor ons gezin. Dat ik enorm waardeer wat hij allemaal doet. Dus....ik schreef vorige week spontaan een briefje naar All You Need is Love. Ik hoorde er niets op, dus ik had het al weer losgelaten, toen ik woensdagmiddag plotseling een telefoontje kreeg. Of ik misschien voor Ocker wilde zingen in de uitzending?
Wat er dan gebeurt....Ik werk drie dagen in de week in de kinderopvang, en de opnames voor de Valentijnsspecial werden afgelopen donderdag gedaan. Natuurlijk mijn werkdag! Er begon een hectische toestand om van alles te regelen: we hadden geen invalkrachten meer ivm de griep-epidemie, en het zag er naar uit dat het gewoon niet zou lukken. Ik had me daar al een beetje bij neergelegd. Maar mijn collega's hebben alles op alles gezet om mij de kans te geven dit te doen. En ook onze oudste dochter moest betrokken worden bij het complot. Want Ocker mocht van niks weten natuurlijk.
Nu moet je weten dat onze oudste al dagen lamlendig op de bank lag met een lichte long-ontsteking. Ze had net deze woensdag een anti-biotica kuur gekregen. Maar toen ze hoorde wat ik kon doen om haar (stief-)papa te verrassen, was ze meteen van de partij. Ook al voelde ze zich nog helemaal niet optimaal, ze zou dit gewoon doen.
En zo ervaarde ik afgelopen woensdag al zo veel liefde in al zijn vormen: collega's die bereid zijn hun dag om te gooien en enorm met je meeleven, een dochter die ondanks haar ziekte bereid is om helemaal mee te gaan naar Amsterdam en in een studio te gaan zitten.... Ik voelde me zó dankbaar en warm!
En toen kwam daar de donderdag nog eens bovenop: ik ontmoette alle andere gelegenheids- zangers en -zangeressen en All You Need is Love kandidaten. Ik hoorde hun verhalen. De redenen waarom ze zich hadden opgegeven voor dit programma en mijn hart vulde zich steeds meer. Wat een prachtige mensen allemaal! Ieder verhaal was anders, maar ieder verhaal was ook weer hetzelfde: liefde. En ik besefte dat het cliché ook gewoon écht waar is. Er IS niets belangrijkers dan liefde. Al het andere is gewoon B*Sh* Waar maken we ons eigenlijk toch druk om? Het enige wat telt is wat jij voelt voor die mensen (en dieren) om je heen en wat zij voelen voor jou. Zonder liefde zijn je dagen geteld. Dan is er geen reden meer om te leven. En dan heb ik het niet alleen over romantische liefde tussen partners, maar álle vormen van liefde. Dus ook vriendschappen, waardering, en de liefde voor je familie. Verbondenheid, dus eigenlijk.....
Voor mij kreeg deze Valentijnsdag heel veel betekenis. En ik werd zo blij van dat gevoel! Mijn hart kon wel barsten van liefde! Liefde voor álle mensen in het algemeen, maar voor mijn man, kinderen, collega's, en nieuw ontmoette kennissen in het bijzonder. Ik zou zeggen: kijk om je heen hoe veel bijzondere mensen jij kent. Besef wat een gezegend mens je bent met zulke mensen om je heen en heb een......HAPPY VALENTINE'S DAY!
Mama Sanna
Reacties
Een reactie posten